หยาบคาย หยาบ อังกฤษ

หยาบ adj. v. 1. to be rough, coarse, crude (as of surfaces, fabrics,
หยาบคาย v. to be crude, coarse, vulgar, unmannerly (in speech or action).
ยา n. 1. medicine, drug; 2. tobacco, cigar, cigarette (short for ยาสูบ).
ยาบ adj. flapping ; waving
คา v. to be lodged in (as a broken off screw), to remain in (as a broken
คาย 1) v. spit out ที่เกี่ยวข้อง: disgorge, spew, expectorate 2) v.
ที่หยาบคาย adj. unheard-
ไม่หยาบคาย unblotted clean
หยาบช้า หยาบโลน, หยาบคาย, เลว adj. coarse 3 ชื่อพ้อง: vulga; crude; rude
ชั้นต่ำ เลว, หยาบช้า, หยาบคาย adj. low 2 ชื่อพ้อง: coarse; rude; vulgar; crude
หยาบคาย ลามก, หยาบโลน adj. ribald 1 ชื่อพ้อง: bawdy; indecent; rude
กระทําหยาบคาย abase offend insult affront
การหยาบคาย n. crudity
คนที่หยาบคาย n. churl ชื่อพ้อง: yokel; boor
คนหยาบคาย (คำหยาบ) คนขี้เกียจ, คนไม่เรียบร้อย, คนหยาบคาย, คนเฟอะฟะ n. slob ชื่อพ้อง: sloven; jerk; heel; sleet