องโยย อังกฤษ

โย [yō] adj. - provocative ; instigating v. - provoke ; be provocative
ท้องโย้ [thøng yō] v. exp. - be in the last stage of pregnancy ; be pregnant adj. - heavy with child ; big with child
ผองโย่ง lanky tall slim
ผู้ที่สนับสนุนการปกครองโยยคนชั้นสูง peer aristocrat gentleman blue blood nobleman wellborn noble patrician
กลองโยน [kløng yōn] n. [Thai classical song]
พัวโยย pan jun
โยงโย่ v. squat
ตำบลคลองโยง khlong yong
ทะแยกลองโยน [tha yaē kløng yōn] n. [Thai classical song]
ยุทธการที่นองโย battle of naungyo
เมืองโตโยต้า toyota
เมืองโตโยนากิ toyonaki
เมืองโตโยฮาชิ toyohashi
เมืองโยโกฮาม่า yokohama
พุงโย้ [phung yō] adj. potbellied ; with a big belly

11:10 และจากพระสงฆ์, มีเยดายาห์, บุตรชายของโยยาริบ, ยาคีน,
11:10 And from the priests, there were Jedaiah, the son of Joiarib, Jachin,
12:26 เหล่านี้อยู่ในสมัยของโยยาคิม, บุตรชายของเยชูอา, บุตรชายของโยซาดัก, และในสมัยของเนหะมีย์, ผู้ว่าราชการจังหวัด, ของเอสรา, พระสงฆ์และนักเขียน.
12:26 These were in the days of Joiakim, the son of Jeshua, the son of Jozadak, and in the days of Nehemiah, the governor, and of Ezra, the priest and scribe.