reprobation แปล

• n. การกล่าวตำหนิ
  ที่เกี่ยวข้อง: การไม่ยอมรับ, การต่อว่า ชื่อพ้อง: blame

• reprobate    1) n. คนเลวทราม ที่เกี่ยวข้อง: คนสารเลว, คนเลว ชื่อพ้อง: profligate, rake, scoundrel 2) n. ผู้โดนสาปแช่ง (ทางศาสนา) 3) adj. เลวทราม ที่เกี่ยวข้อง: เลวร้าย ชื่อพ้อง: immoral, wicked 4) vt.
• reproachingly    adv. โดยกล่าวตำหนิ
• reprobative    adj. ซึ่งตำหนิติเตียน ที่เกี่ยวข้อง: ซึ่งไม่อยมรับ
• reproaching    ปากหมา
• reprocess    ทําให้หมุนเวียนมาใช้ใหม่ ใช้ซ้ำ รียูส รีไซเคิล ทําให้นํากลับมาใช้อีก
• reproachfulness    n. การกล่าวตำหนิ
• reproduce    1) vi. ทำสำเนา ที่เกี่ยวข้อง: อัดสำเนา ชื่อพ้อง: copy, duplicate 2) vt. ทำสำเนา ที่เกี่ยวข้อง: อัดสำเนา ชื่อพ้อง: copy, duplicate 3) vt. ทำซ้ำ ที่เกี่ยวข้อง: ทำใหม่ ชื่อพ้อง: recreate
• reproachfully    adv. อย่างกล่าวตำหนิ ที่เกี่ยวข้อง: โดยทำให้เสื่อมเสีย
• reproduce a document    v. exp. ถ่ายเอกสาร [thāi ēk ka sān]