ดัน คือ

สัทอักษรสากล: [dan]การออกเสียง:

ก. ผลักเพื่อให้เคลื่อนไปด้วยกำลัง เช่น ดันประตู; (ปาก) โดยปริยายหมายถึงขืนทำ เช่น กางเกงคับยังดันสวมเข้าไปได้, ทำในสิ่งที่ไม่น่าจะทำ เช่น ดันขึ้นไปอยู่บนยอดไม้.

ด: พยัญชนะตัวที่ ๒๐ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กด.
ั: ชั่วคราว
น: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ＜ก่อนหน้า ถัดไป＞

โรงงานนั่นก็ดันอยู่ใกล้กับสำนักงานสวนแห่งสีสัน

มันสร้างแรงกดดันต่อผมและผู้ใต้บังคับบัญชาของผม

นี่เพราะเราสองคนสนใจ ในตัว เอเยนต์ ดันแฮมรึเปล่า

แต่ผมสังเกตเห็นว่าเด็กของคุณจริงๆดันปุ่มของคุณ

ฉันรู้สึกเหมือนถูกจับอัดเข้าไปในกักดันของสัตว์