breaking แปลว่า
- ['breɪkɪŋ]
n.
เภท [phēt]
- back-breaking: ['bækˌbreɪkɪŋ] adj. หลังขดหลังแข็ง [lang khot lang khaeng]
- bond breaking: n. exp. การสลายพันธะ [kān sa lāi]
- breaking and entering: การลักขโมยการขโมยสิ่งที่ถูกขโมยการย่องเบาทรัพย์สินการลักทรัพย์