burnt แปลว่า
- adj. ซึ่งเผาไหม้
- be burnt: v. ไหม้ [mai]
- be burnt down: หมดไปสิ้นไปวอดวายวอด
- burnt gas: แก๊สจากเชื้อผสม ที่จุดระเบิดแล้วในห้องเผาไหม้
ประโยค
And they burnt this symbol to prove it?
And he set light to the picture and burnt it right in front of me.
Hatchet face, face-ache, face like burnt lego?
Stabbed him 40 times with a hunting knife, then burnt the house down.
Any decent church would've burnt you bastards years ago.
