courtier แปลว่า
- 1) n. ข้าราชการในสำนัก
ที่เกี่ยวข้อง: ข้าราชบริพาร, ผู้จงรักภักดี, มหาดเล็ก
2) n. คนขี้ประจบ
ชื่อพ้อง: flatterer, toady
- eastern courtier: n. exp. ผีเสื้อจันทรา [phī seūa]
ประโยค
Courtiers seldom go down to the lower town.
They won't be looking for two women courtiers.
She's a courtier.
