deaf แปลว่า

สัทอักษรสากล: [ def ]การออกเสียง

1) n. คนหูหนวก (พหูพจน์)
2) adj. หูหนวก
ที่เกี่ยวข้อง: ซึ่งไม่ได้ยิน, ไม่ยอมฟัง, ไม่เชื่อฟัง ชื่อพ้อง: obstinate, stubborn, unhearing

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

ท่านวุฒิฯ อมิดาล่า เป็นไปได้มั้ยว่าท่านจะหูหนวก?

Senator Amadala, is it possible you might be going deaf?

และเหมือนกับคนหูหนวกทั่วไป เธอมีกลิ่นปากแย่มาก

And like all deaf people, she has horrible halitosis.

เจ้านั่นมันหูหนวก แกอย่าพูดตอนที่เต็มปากอยู่สิ

He's as deaf as a post. - Don't talk with your mouth full.

ขอบอกว่า "พูดตรงนี้ จบตรงนี้" คนตาบอดพูดกับคนหูหนวก

"Nuff said, nuff said," said the blind man to the deaf man.

ข้าเชื่อว่าแม่เหล็กทำให้เทาเทียไม่ได้ยินเสียง

I believe the magnet makes the Tao Tei deaf.