destitute แปลว่า
- adj. แร้นแค้น
ที่เกี่ยวข้อง: ยากจน, ขัดสน, ยากไร้, อดอยาก, ขาดแคลน ชื่อพ้อง: insolvent, impoverished, moneyless คำตรงข้าม: solvent
- be destitute: 1. v. - ข้นแค้น [khon khaēn] - อัตคัด [at ta khat] 2. X ล่มจม [lom jom]
ประโยค
When rats think that your house is too destitute to infest.
# I've been a good man # # all my life. # # take care of my kids, # # provide for my wife. # # given to the church, # # the destitute, the poor. #
Lincoln's widow died destitute.
108:17 And so the destitute man was pursued, with the beggar and the remorseful in heart, so as to be put to death.
Just blind to you, blind to the destitute.
