disdainful แปลว่า
- adj. ซึ่งแสดงการดูถูกเหยียดหยาม
ที่เกี่ยวข้อง: ซึ่งแสดงความรังเกียจ ชื่อพ้อง: snobbish, scornful คำตรงข้าม: respectful
- be disdainful (of): v. exp. รังเกียจรังงอน [rang kīet rang ngøn]
- be proud and disdainful: โอหังหยิ่งอหังการอวดดีจองหอง
ประโยค
I should've known it was you from the sound of that disdainful silence.
May you abstain from such disdainful behavior.
You were quite disdainful of that type in class
