disgruntled แปลว่า
- adj. ซึ่งทำให้ไม่พอใจ
ที่เกี่ยวข้อง: ซึ่งทำให้ขุ่นเคือง ชื่อพ้อง: grumpy, discontented
- be disgruntled: v. ฮึดฮัด [heut hat]
ประโยค
It's a going-away gift from a disgruntled agent.
Now we're just slapping cuffs on some disgruntled employee.
Oh, "a disgruntled customer wearing a Metallica shirt."
He thinks it might have been a disgruntled customer.
Uh, no, this is clearly a disgruntled nanny.
