dishonour แปลว่า
- 1) n. ความเสื่อมเสีย
ที่เกี่ยวข้อง: การเสียชื่อเสียง, ความอับอายขายหน้า ชื่อพ้อง: shame, infamy คำตรงข้าม: grace, honor
2) vt. ทำให้เสียชื่อเสียง
ที่เกี่ยวข้อง: ทำให้เสื่อมเสีย, ทำให้อับอาย ชื่อพ้อง: disgra+모두 보이기...
- dishonour openly = dishonor openly (am.): v. ประจาน [pra jān]
ประโยค
Do not dishonour my father's name with your lies!
I wouldn't do your sister the dishonour.
He has brought her kingdom and its princes down to the ground in dishonour.
In between there's only dishonour.
C. committing actions which may causse dishonour to the Rubber Trade;
