disorder แปลว่า
สัทอักษรสากล: [ dis'ɔ:də ]การออกเสียง disorder การใช้
- 1) n. ความผิดปกติ (ทางร่างกายหรือจิตใจ)
2) n. ความวุ่นวาย
ที่เกี่ยวข้อง: ความอลหม่าน, ความไม่เป็นระเบียบ, ความโกลาหล ชื่อพ้อง: disorganiztion, clutter คำตรงข้าม: order, organiztion
3) vt. ทำให้วุ่นวาย
ที่เกี+모두 보이기... ทำให้สับสน, ทำให้ไม่สงบ, ทำให้ยุ่งเหยิง, ทำให้โกลาหล ชื่อพ้อง: disorganize, disarray คำตรงข้าม: organize, arrange
- be disorder: ทะลักทะแลง
- be in disorder: v. - พล่าน [phlān] - วุ่น [wun]
- in disorder: 1. adj. - กระเซิง [kra soēng] - ยุ่มย่าม [yum yām] - วุ่นวาย [wun wāi] 2. adv. - กระเจอะกระเจิง [kra joe kra joēng] - กระเจิง [kra joēng] - กระเจิดกระเจิง [kra joēt kra joēng] - กลุ้ม [klum
ประโยค
Puppy traumatic stress disorder?
People with delusional disorders don't all become killers, though.
The end of a regime that acquiesces to disorder.
It's caused him to develop obsessive love disorder.