disruption แปลว่า
- n. การขัดขวาง
ที่เกี่ยวข้อง: การหยุดชะงัก, การแตกกระเจิง ชื่อพ้อง: agitation, disorder, disturbance
- mating disruption: การยับยั้งการผสมพันธุ์
- air travel disruption after the 2010 eyjafjallajökull eruption: การปิดน่านฟ้าทั่วยุโรปจากการปะทุของเอยาฟยาตลาเยอคุตล์ พ.ศ. 2553
ประโยค
Another wave of disruption just broke from the surface and smacked into us.
will mean further disruption. Valerie Rigg, Egetsa Coverage.
No Disruption screen changer blown film equipment
Ultrasonic Cell Disruption, Lysis and Extraction
Mitigate risk and limit disruption
