exultant แปลว่า

[ɪg'zʌlt(ə)nt]
adj.
ฮึก [heuk]

be exultant: v. - ชื่นใจ [cheūn jai] - ชื่นชมยินดี [cheūn chom yin dī]

ประโยค

62:6 ให้จิตวิญญาณของฉันจะเต็มไป, เช่นถ้ามีกินไขกระดูกและไขมัน; และปากของฉันจะสรรเสริญด้วยริมฝีปากยินดีปรีดา.

62:6 Let my soul be filled, as if with marrow and fatness; and my mouth will give praise with exultant lips.

22:2 ที่เต็มไปด้วยเสียงโห่ร้อง, เมืองที่วุ่นวาย, เมืองยินดีปรีดา: ที่ตายไปแล้วไม่ได้รับการฆ่าด้วยดาบ, พวกเขามิได้ตายในการสู้รบ.

22:2 Filled with clamor, a busy city, an exultant city: your dead have not been slain by the sword, nor did they die in battle.

และถ้าเราได้ให้เขาลิ้มรสความโปรดปรานหลังจากความทุกข์ยากได้ประสบกับเขา แน่นอนเขาจะกล่าวว่า “ความชั่วร้ายต่างๆ ได้ผ่านพ้นจากฉันไปแล้ว” แท้จริง เขานั้นเป็นผู้คึกคะนองหยิ่งยะโส

But if We give him a taste of favor after hardship has touched him, he will surely say, "Bad times have left me." Indeed, he is exultant and boastful -

exultant แปลว่า

ประโยค

คำอื่น ๆ