mouthpiece แปลว่า
สัทอักษรสากล: [ 'maʊθpi:s ]การออกเสียง mouthpiece การใช้
- 1) n. (เครื่องดนตรี, กล้องยาสูบ) ส่วนที่ใช้ปากเป่าหรือคาบ
ที่เกี่ยวข้อง: ส่วนปากท่อต่างๆ
2) n. ผู้เป็นกระบอกเสียงแทน
ที่เกี่ยวข้อง: โฆษก, นักหนังสือพิมพ์, คนที่เป็นปากเสียงแทน ชื่อพ้อง: spokesperson
- mouthpiece (inf.): n. exp. ทนายความในคดีอาญา [tha nāi khwām nai kha dī ā yā]
- reed (mouthpiece): ลิ้น (เครื่องดนตรี)
ประโยค
The Disir are the mouthpiece of the Triple Goddess.
I gave him a mouthpiece so he would study hard.
He isn't deciding anything. He's a mouthpiece --
Hold your breath for a few seconds, take the mouthpiece out of your mouth;
I'm going to ask you to speak into the mouthpiece very clearly.
