singular แปลว่า
สัทอักษรสากล: [ 'siŋgjulə ]การออกเสียง singular การใช้
- 1) adj. เป็นเอกพจน์
ที่เกี่ยวข้อง: ซึ่งอ้างถึงบุคคลเดียว ชื่อพ้อง: sole, single
2) adj. ผิดธรรมดา
ที่เกี่ยวข้อง: พิเศษ ชื่อพ้อง: peculiar, strange, uncommon คำตรงข้าม: average, normal
3) n. คำเอกพจน์
- singular (band): ซิงกูล่าร์ (วงดนตรี)
- singular form: เอกพจน์รูปเอกพจน์
- singular function: ฟังก์ชันเอกฐาน
ประโยค
Pelant always has to be singular, even with his fake identities.
1.2.2. use of the singular includes the plural and vice versa;
The combination may compound the singular implications and users should take heed.
Though Loras will certainly come to know a deep and singular misery.
the writer switches pronouns from plural to singular.
