whistling แปลว่า
- adj. ซึ่งทำเสียงหวีดหวิว
ที่เกี่ยวข้อง: ซึ่งทำเสียงผิวปาก ชื่อพ้อง: fifing, piping, trilling, hissing
- whistling buoy: ทุ่นเตือนภัย
- whistling duck: วงศ์ย่อยเป็ดแดง
- whistling nightingale: n. exp. นกเขนน้อยหางแดง [nok khēn nøi hāng daēng]
