worn-worn-out แปลว่า
- adj.
ชำรุด
เสีย
หมดแรง
เหน็ดเหนื่อย
- be worn - out: v. หลุดลุ่ย [lut]
- be worn out: 1. v. - ฉีก [chīk] - (poet.) ชระบอบ [bøp] - เมื่อยล้า [meūay lā] - ระทวยใจ [ra thūay jai] - ล้า [lā] - เหนื่อย [neūay] - เหนื่อยล้า [neūay lā] 2. v. exp. - ขาดลุ่ย [khāt lui] - ชำรุดทรุดโ
- be worn-out: 1. v. - ขาด ๆ [khāt khāt] - ขาดๆ [khāt khāt] 2. v. exp. - ขาด ๆ วิ่น ๆ [khāt khāt win win] - ขาดๆ วิ่นๆ [khāt khāt win win]
