×

พูด กระแหย่ง

  • กระแหย่ง อังกฤษv. - urge ; insist adv. - with difficulty
  • กระแหย่ง คือ:-แหฺย่ง ว. อาการปีนขึ้นอย่างพลั้ง ๆ พลาด ๆ. ก. คะยั้นคะยอ เช่น มาหยักเหยาเซ้าซี้กระแหย่งชาย. (รามเกียรติ์ ร. ๑).

คำอื่น ๆ

  1. พูด "กระแหม่ว"
  2. พูด "กระแหม่วท้อง"
  3. พูด "กระแหร่ม"
  4. พูด "กระแหล่ง"
ไซต์เดสก์ท็อป

สงวนลิขสิทธิ์ © 2023 WordTech Co.