-ทัต คือ

• ก. ให้แล้ว, ใช้เป็นคำหลังสมาส เช่น พรหมทัต เทวทัต. (ป. ทตฺต).

• ท:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น ประมาท บท ธาตุบิสมัท. ๒ ใช้ประสมกับตัว ร
• ทัต:     ก. ให้แล้ว, ใช้เป็นคำหลังสมาส เช่น พรหมทัต เทวทัต. ( ป. ทตฺต).
• ั:     ชั่วคราว
• ต:     พยัญชนะตัวที่ ๒๑ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น จิต เมตตา ฟุต.

คำอื่น ๆ

1. "-กระแอ้ม" คือ
2. "-กราด" คือ
3. "-การ" คือ
4. "-คต" คือ
5. "-ดีดัก" คือ
6. "-พันลือ" คือ
7. "-สวัสดิ์" คือ
8. "-เกงกอย" คือ
9. "-เปกข์" คือ
10. "-คต" คือ
11. "-ดีดัก" คือ
12. "-พันลือ" คือ
13. "-สวัสดิ์" คือ