กช คือ

กด, กดชะ-
(กลอน; ตัดมาจาก บงกช) น. ดอกบัว เช่น ดุจบัวอันบานชู กชกรรณิกามาศ. (สมุทรโฆษ), โดยมากใช้เข้าคู่กับคำ กร เป็น กรกช เช่น กรกชชุลีคัล. (อิเหนาคำฉันท์). (ป. ปงฺกช).

ก: พยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.
ช: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๑๐ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น ราช คช กริช แซนด์วิช. ๒ ในภาษาบาลีและสันสกฤต
กช-: กด, กดชะ-(กลอน; ตัดมาจาก บงกช) น. ดอกบัว เช่น ดุจบัวอันบานชู กชกรรณิกามาศ. (สมุทรโฆษ), โดยมากใช้เข้าคู่กับคำ กร เป็น กรกช เช่น กรกชชุลีคัล. (อิเหนาคำฉันท์). (ป. ปงฺกช).

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

อย่างน้อยคุณช่วยให้ผมติดต่อกับตำรวจเอกชนได้ไหม

คุณสองคน ทำเรื่องคิงต่อ อย่าชักช้า เรามีอีกศพนึง

ในการแข่งขันที่มหาวิทยาลัยเอกชนเกียวโตเข้าร่วม

ฉันแค่หวังว่าคุณจะซื้อให้ฉันสักชิ้นเท่านั้นเอง

ฉันได้ยินคำพูดนี้ออกจากปากของลูกชายคุณจริงๆหรอ