กรรปุระ คือ

• กัน-
  (กลอน) น. ศอก. (ดู กโบร).

• ก:     พยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.
• กร:     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• กรร:     ๑ กัน ( โบ ) ก. จับ เช่น กรกรรนฤบดี. ( สมุทรโฆษ ). ( ข. กาน่ ว่า ถือ). ๒ กัน ( เลิก ) ก. กัน เช่น เรือกรร. ๓ กัน-
• ร:     พยัญชนะตัวที่ ๓๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน, ถ้าเขียนตัว ร ควบกัน ๒ ตัว เรียกว่า ร หัน ร ตัวหน้าทำหน้าที่เหมือนไม้หันอากาศ ร
• ป:     พยัญชนะตัวที่ ๒๗ เป็นพวกอักษรกลาง เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น บาป เนปจูน, ตัว ป
• ปุ:     ๑ ว. เสียงดังเช่นนั้น. ๒ ก. ปะ เช่น เอาไม้ไปปุฝาเรือน.
• ปุระ:     น. บุระ. ( ป. ).
• ุ:     คําตัดสินสุดท้าย
• ระ:     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.

คำอื่น ๆ

1. "กรรบาสิก" คือ
2. "กรรบาสิกพัสตร์" คือ
3. "กรรบิด" คือ
4. "กรรบูร" คือ
5. "กรรปาสิก" คือ
6. "กรรพิธี" คือ
7. "กรรพุม" คือ
8. "กรรพุ่ม" คือ
9. "กรรภิรมย์" คือ
10. "กรรบูร" คือ
11. "กรรปาสิก" คือ
12. "กรรพิธี" คือ
13. "กรรพุม" คือ