กระปุ่ม คือ

• (ถิ่น-อีสาน) น. เครื่องสานชนิดหนึ่ง ส่วนล่างใหญ่ ส่วนบนเล็ก รูปกลม มีฝาสวมลงลึก สำหรับใส่สิ่งของ พ่อค้าหาบเร่มักใช้.

• ก:     พยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.
• กร:     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• กระ:     ๑ น. ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidae หลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ
• ร:     พยัญชนะตัวที่ ๓๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน, ถ้าเขียนตัว ร ควบกัน ๒ ตัว เรียกว่า ร หัน ร ตัวหน้าทำหน้าที่เหมือนไม้หันอากาศ ร
• ระ:     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• ป:     พยัญชนะตัวที่ ๒๗ เป็นพวกอักษรกลาง เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น บาป เนปจูน, ตัว ป
• ปุ:     ๑ ว. เสียงดังเช่นนั้น. ๒ ก. ปะ เช่น เอาไม้ไปปุฝาเรือน.
• ปุ่ม:     น. ปม, ของที่นูนขึ้นจากพื้นเดิม เช่น ปุ่มฆ้อง.
• ุ:     คําตัดสินสุดท้าย
• ม:     พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.

คำอื่น ๆ

1. "กระปุกออมสิน" คือ
2. "กระปุกออมสินแบบมีกุญแจล็อกได้" คือ
3. "กระปุกเกลือ" คือ
4. "กระปุกเฟืองเกียร์" คือ
5. "กระปุกใส่เกลือพริกไทยหรือเครื่องชูรสอื่น ๆ" คือ
6. "กระปุ่มกระปิ่ม" คือ
7. "กระปุ่มกระป่ำ" คือ
8. "กระปุ่มกระป่ํา" คือ
9. "กระปุ๊กลุก" คือ
10. "กระปุกเฟืองเกียร์" คือ
11. "กระปุกใส่เกลือพริกไทยหรือเครื่องชูรสอื่น ๆ" คือ
12. "กระปุ่มกระปิ่ม" คือ
13. "กระปุ่มกระป่ำ" คือ