กระเป๋าแฟบ คือ

• (ปาก) ว. มีเงินในกระเป๋าลดน้อยลงมาก เช่น ไปจ่ายของเสียกระเป๋าแฟบเลย.

• ก:     พยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.
• กร:     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• กระ:     ๑ น. ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidae หลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ
• กระเป๋า:     ๑ น. เครื่องใช้รูปคล้ายถุงหรือกระเพาะ ทำด้วยหนังบ้าง ผ้าบ้าง สำหรับใส่เงินหรือของต่าง ๆ ใช้คาดเอวก็มี ติดอยู่ในตัวเสื้อหรือกางเกงก็มี
• ร:     พยัญชนะตัวที่ ๓๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน, ถ้าเขียนตัว ร ควบกัน ๒ ตัว เรียกว่า ร หัน ร ตัวหน้าทำหน้าที่เหมือนไม้หันอากาศ ร
• ระ:     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• เป๋:     ว. บิดไป, เฉไป, ไถลไป, เช่น ขาเป๋ ผมเป๋, มักใช้เข้าคู่กับคำ ไป๋ ว่า เป๋ไป๋ หรือ ไป๋เป๋.
• เป๋า:     น. กระเป๋า; ชื่อการนับแต้มลูกเต๋าที่ขึ้น ๓ หน้าเหมือนกัน.
• ป:     พยัญชนะตัวที่ ๒๗ เป็นพวกอักษรกลาง เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น บาป เนปจูน, ตัว ป
• ป๋า:     พ่อ เตี่ย คุณพ่อ ป่ะป๊า ป๊ะป๋า ดูdad บิดา
• แฟบ:     ว. อาการของสิ่งที่ตามปรกติควรจะโป่งหรือพอง แต่ได้ยุบหรือแบนลงไป เช่น ยางรถแฟบ ท้องแฟบ อกแฟบ จมูกแฟบ.
• ฟ:     พยัญชนะตัวที่ ๓๑ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาต่างประเทศ เช่น เสิร์ฟ เนกาทิฟ ไมโครเวฟ.
• บ:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๖ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบ. ๒ บอ, บ่อ ว. ไม่, มักใช้ในหนังสือเก่าหรือกวีนิพนธ์ หรือบางท้องถิ่น, ในที่ใช้ บ

ประโยค

แหงล่ะ เพราะมันทำให้เธอ กระเป๋าแฟบ

คำอื่น ๆ

1. "กระเป๋าเป้สะพายหลัง" คือ
2. "กระเป๋าเสื้อผ้า" คือ
3. "กระเป๋าเสื้อผ้ารูปสี่เหลี่ยม" คือ
4. "กระเป๋าเสื้อหรือกางเกง" คือ
5. "กระเป๋าเอกสาร" คือ
6. "กระเป๋าแห้ง" คือ
7. "กระเป๋าใส่ธนบัตร" คือ
8. "กระเป๋าใส่เงินของผู้ชายหรือผู้หญิง" คือ
9. "กระเป๋าใส่เสื้อผ้าที่ใช้ในการเดินทาง" คือ
10. "กระเป๋าเสื้อหรือกางเกง" คือ
11. "กระเป๋าเอกสาร" คือ
12. "กระเป๋าแห้ง" คือ
13. "กระเป๋าใส่ธนบัตร" คือ