กระแทกแดกดัน คือ
สัทอักษรสากล: [kra thaēk daēk dan]การออกเสียง: กระแทกแดกดัน การใช้"กระแทกแดกดัน" อังกฤษ
- 1) adv.
พูดเสียงกระแทกเป็นความกระทบกระเทียบ ชื่อพ้อง: เสียดสี, กระทบกระเทียบ, กระแนะกระแหน, กระแทกกระทั้น, ประชดประชัน
ตัวอย่างการใช้: บรรดาแม่ค้าต่างพูดจากระแทกแดกดันกันอย่างไม่ยั้ง ทั้งที่เป็นเพื่อนขายกันมาแส+모두 보이기...
- ก: พยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.
- กร: ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
- กระ: ๑ น. ชื่อเต่าทะเลชนิด Eretmochelys imbricata ในวงศ์ Cheloniidae หลังเป็นเกล็ดแผ่นโต ๆ
- กระแทก: ก. กระทบโดยแรง, กระทุ้ง; พูดกระชากเสียงให้ดังผิดปรกติแสดงว่าไม่พอใจหรือโกรธ เช่น กระแทกเสียง, บางทีใช้เข้าคู่กับคำ กระทบ เป็น กระทบกระแทก.
- ร: พยัญชนะตัวที่ ๓๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน, ถ้าเขียนตัว ร ควบกัน ๒ ตัว เรียกว่า ร หัน ร ตัวหน้าทำหน้าที่เหมือนไม้หันอากาศ ร
- ระ: ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
- แท: ไม่ได้ปลอมแปลง ไม่ได้เสแสร้ง
- ท: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น ประมาท บท ธาตุบิสมัท. ๒ ใช้ประสมกับตัว ร
- ทก: ๑ ( โบ ) ว. ทุก เช่น ทกพวก ทกพาย. ๒ ( แบบ ) น. น้ำ. ( ป. , ส. ).
- แด: ( กลอน ) น. ใจ.
- แดก: ๑ ก. อาการที่ลมในท้องดันขึ้นมา เรียกว่า ลมแดกขึ้น; ( ปาก ) กิน, กินอย่างเกินขนาด, (ใช้ในลักษณะที่ถือว่าไม่สุภาพ),
- แดกดัน: ก. กล่าวกระทบกระแทกหรือประชดเพราะความไม่พอใจ.
- ด: พยัญชนะตัวที่ ๒๐ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กด.
- ดก: ว. มาก, มากกว่าปรกติ, (มักใช้แก่สิ่งที่เกิดมีขึ้นตามธรรมชาติ) เช่น ต้นไม้ออกดอกออกผลมากกว่าปรกติ เรียกว่า ดอกดก ผลดก, ไก่ที่ไข่มากกว่าปรกติ
- กด: ๑ น. เรียกคำหรือพยางค์ที่มีตัว จ ฉ ช ซ ฌ ฎ ฏ ฐ ฑ ฒ ด ต ถ ท ธ ศ ษ ส สะกด ว่า แม่กด หรือ มาตรากด. ๒ น. (๑) ชื่อปลาไม่มีเกล็ด มีหนวด หลายชนิด
- ดัน: ก. ผลักเพื่อให้เคลื่อนไปด้วยกำลัง เช่น ดันประตู; ( ปาก ) โดยปริยายหมายถึงขืนทำ เช่น กางเกงคับยังดันสวมเข้าไปได้, ทำในสิ่งที่ไม่น่าจะทำ เช่น
- ั: ชั่วคราว
- น: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).
