กะดึก คือ

ก: พยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.
กะ: พยางค์หน้าอันใช้เป็น กระ- ได้, แต่มีบางคำซึ่งต้องการพยางค์นี้เพื่อสละสลวยหรือเน้นคำให้เด่นขึ้น เช่น เกริก เป็น กะเกริก, หรือเกิดเป็นพยางค์หน้าขึ้น
ด: พยัญชนะตัวที่ ๒๐ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กด.
ดึก: น. เวลามืดนานแล้ว, เวลาค่ำมากแล้ว, (ใช้แทนคำว่า สาย ในเวลากลางคืน). ว. ลึก เช่น ดงดึก.

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

แม่ออกมาสูดอากาศหน่อยหลังจากอยู่กะดึกมาทั้งคืน

มาช้าอีกชั่วโมงนึง ฉันคงไปทำกะดึกให้นากาว่าแล้ว

ตอนทำงานกะดึกน่ะ เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอยู่บ่อยๆ

พวกคนที่มีกะดึก เลยตั้งใจจะทำแบบนั้นทั้งคืนเลย

เธอทำงานกะดึก ผมพบเธอออกไปทำงานตั้งแต่ห้าโมงเย็น