กะทะ คือ

n.
ภาชนะก้นตื้นปากผาย ใช้สำหรับหุงต้มและทอด ชื่อพ้อง: กระทะ
ตัวอย่างการใช้: ข้าวผัดอยู่ในกะทะบนเตา
clf.: ใบ, ลูก

ก: พยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.
กะ: พยางค์หน้าอันใช้เป็น กระ- ได้, แต่มีบางคำซึ่งต้องการพยางค์นี้เพื่อสละสลวยหรือเน้นคำให้เด่นขึ้น เช่น เกริก เป็น กะเกริก, หรือเกิดเป็นพยางค์หน้าขึ้น
ท: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น ประมาท บท ธาตุบิสมัท. ๒ ใช้ประสมกับตัว ร
ทะ: ๑ คำใช้นำหน้าคำที่ขึ้นต้นด้วยตัว ท ในบทกลอน มีความแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น หรือเป็นคำซ้ำซึ่งคำหน้าเสียงกร่อนไป เช่น ๒ ( กลอน ) ก. ปะทะ เช่น

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

คูณไม่ได้แค่หั่นมันเป็นลูกเต๋า แล้วโยนมันลงกะทะ

เตรียมก่อเชือก ไม้เทนนิส โซ่จักรยานและก็กะทะย่าง

จบจากการต่อสู้กับกะทะ ตอนนี้ก็สู้กับไฟ เข้าใจยัง ?

เพราะลดซอลลงไปครึ่งนึง การขยับกะทะต้องเร็วขึ้นสิ

บอกหน่อยว่า คุณมีกะทะก้นลึก และฉันลืมมือถือไว้