กัก คือ

สัทอักษรสากล: [kak]การออกเสียง:

ก. ไม่ให้ล่วงพ้นเขตที่กำหนดไว้, กำหนดเขตให้อยู่, เช่น กักตัว, กักกัน ก็ว่า; ยึดไว้, ไม่ปล่อยไป, เช่น กักรถ กักน้ำ.
ว. หยุดชะงัก เช่น หยุดกัก.

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

เราถึงได้มีอำนาจในการกักตัวและสอบสวนมากขนาดนี้

สีแดงเป็นการกระทำของคิระก่อนที่ชั้นจะถูกกักกัน

ฉันจะไม่ยอมให้ลูกฉันถูกส่งเข้าสถานกักกันเยาวชน

คุณสามารถกักลูกความของผมถ้าคุณมีคำถามเพิ่มเติม

ถ้าอย่างนั้นก็กักตัวหม่อมฉันพร้อมกับฝ่าบาทเถอะ