กั้นด้วย คือ

• แยกออกด้วย

• ก:     พยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.
• กั้น:     ก. กีดขวางหรือทำสิ่งกีดขวางเพื่อบัง คั่น หรือกันไว้ไม่ให้เข้ามา เช่น กั้นกลด ภูเขากั้นเขตแดน กั้นถนน.
• ั:     ชั่วคราว
• ้:     ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เข้ายา ข้อห้าม แก้วน้ําที่มีก้นหนาไม่มีหูจับ
• น:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).
• ด:     พยัญชนะตัวที่ ๒๐ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กด.
• ด้วย:     ว. คำแสดงกริยารวมหรือเพิ่ม เช่น สวยด้วยดีด้วย, แสดงกริยาร่วมกันหรือในทำนองเดียวกัน เช่น กินด้วย, แสดงความขอร้อง เช่น ช่วยด้วย บอกด้วย. บ.
• ว:     พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น
• ย:     พยัญชนะตัวที่ ๓๔ เป็นพวกอักษรต่ำ เป็นได้ทั้งตัวต้นและตัวสะกดในแม่เกย.

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:   ถัดไป＞

คอยดูให้เขาอยู่ห่างๆ จากเขตกั้นด้วยล่ะ

บริเวณหน้าถนนถูกปิดกั้นด้วยกำแพงใหญ่

แม้ว่ากระแสไฟฟ้าถูกกั้นด้วยฉนวน แต่ความเร็วของมันไม่ได้ลดลงเลย

ท่านพลเรือครับ มียานรบข้าศึกอีกสี่ลำ เข้าร่วมแนวปิดกั้นด้วยครับ

แต่ท่านก็พูดว่าแม้นคนจะถูก กีดกั้นด้วยกฏหมาย คนนั้นก็มีประโยชน์

คำอื่น ๆ

1. "กั้นกาง" คือ
2. "กั้นขวาง" คือ
3. "กั้นขวางด้วย" คือ
4. "กั้นขวางระหว่าง" คือ
5. "กั้นซู่" คือ
6. "กั้นด้วยผนัง" คือ
7. "กั้นด้วยรั้ว" คือ
8. "กั้นทาง" คือ
9. "กั้นน้ํา" คือ
10. "กั้นขวางระหว่าง" คือ
11. "กั้นซู่" คือ
12. "กั้นด้วยผนัง" คือ
13. "กั้นด้วยรั้ว" คือ