กามวิตถาร คือ
สัทอักษรสากล: [kām wit thān]การออกเสียง: กามวิตถาร การใช้"กามวิตถาร" อังกฤษ
- กามวิดถาน
น. การประกอบกามกิจที่ผิดปรกติวิสัย เช่น รักร่วมเพศ, การทรมานตนหรือผู้อื่นก่อนหรือในระหว่างร่วมเพศ.
ว. ผิดปรกติทางเพศเช่นนั้น.
- ก: พยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.
- กา: ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
- กาม: กามมะ- น. ความใคร่, ความใคร่ทางเมถุน. ( ป. , ส. ).
- ม: พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.
- ว: พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น
- วิ: คำนำหน้าศัพท์ แปลว่า วิเศษ, แจ้ง, ต่าง, เช่น วิสุทธิ วิเทศ. ( ป. , ส. ).
- วิตถาร: วิดถาน ว. กว้างขวาง, มากเกินไป, พิสดาร. ( ป. ; ส. วิสฺตาร); นอกแบบ, นอกทาง, (เกินวิสัยปรกติ) เช่น พวกเด็ก ๆ ชอบเล่นวิตถาร
- ิ: ชุดที่เสื้อและกางเกงเย็บติดเป็นชิ้นเดียวกัน มนุษยชาติ แพนงเชิง
- ต: พยัญชนะตัวที่ ๒๑ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น จิต เมตตา ฟุต.
- ถ: พยัญชนะตัวที่ ๒๒ นับเป็นพวกอักษรสูง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต เช่น รถ ปรารถนา.
- ถา: ก. ถลา, โผลง; ลับ, ถูให้คม. (ไทยเดิม ถา ว่า โกน).
- ร: พยัญชนะตัวที่ ๓๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน, ถ้าเขียนตัว ร ควบกัน ๒ ตัว เรียกว่า ร หัน ร ตัวหน้าทำหน้าที่เหมือนไม้หันอากาศ ร
ประโยค
คำอื่น ๆ
- "กามน" คือ
- "กามภพ" คือ
- "กามราค" คือ
- "กามราคะ" คือ
- "กามวิตก" คือ
- "กามวิตถารชนิดหนึ่งที่ได้รับความสุขหรือความพอใจเมื่อตัวเองถูกโบยตีหรือทำให้เจ็บ" คือ
- "กามวิปริตที่ผู้หญิงมีความใคร่ทางเพศกับเพศเดียวกัน" คือ
- "กามสมังคี" คือ
- "กามอล อับเดล นัสเซอร์" คือ
- "กามราคะ" คือ
- "กามวิตก" คือ
- "กามวิตถารชนิดหนึ่งที่ได้รับความสุขหรือความพอใจเมื่อตัวเองถูกโบยตีหรือทำให้เจ็บ" คือ
- "กามวิปริตที่ผู้หญิงมีความใคร่ทางเพศกับเพศเดียวกัน" คือ