กามา คือ
สัทอักษรสากล: [kā mā]การออกเสียง: กามา การใช้"กามา" อังกฤษ
- (กลอน) น. กาม เช่น เข้าแต่หอล่อกามา. (
มูลบท ).
- ก: พยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.
- กา: ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
- กาม: กามมะ- น. ความใคร่, ความใคร่ทางเมถุน. ( ป. , ส. ).
- ม: พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.
- มา: ๑ น. พระจันทร์. ( ป. ; ส. มาสฺ). ๒ ก. เคลื่อนออกจากที่เข้าหาตัวผู้พูด เช่น มานี่ มาหาฉันหน่อย, ตรงกันข้ามกับ ไป. ว.
ประโยค
คำอื่น ๆ
- "กามวิตถารชนิดหนึ่งที่ได้รับความสุขหรือความพอใจเมื่อตัวเองถูกโบยตีหรือทำให้เจ็บ" คือ
- "กามวิปริตที่ผู้หญิงมีความใคร่ทางเพศกับเพศเดียวกัน" คือ
- "กามสมังคี" คือ
- "กามอล อับเดล นัสเซอร์" คือ
- "กามัช" คือ
- "กามาทีนพ" คือ
- "กามาพจร" คือ
- "กามามิศ" คือ
- "กามารมณ์" คือ
- "กามอล อับเดล นัสเซอร์" คือ
- "กามัช" คือ
- "กามาทีนพ" คือ
- "กามาพจร" คือ