การพูดโกหก คือ

การออกเสียง:

การพูดโกหก การใช้"การพูดโกหก" อังกฤษ"การพูดโกหก" จีน

สิ่งที่หลอกลวง
การหลอกลวง

ก: พยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.
กา: ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
การ: ๑ น. งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาน เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน, ถ้าอยู่หน้านาม หมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่,
การพูด: คําพูด การเอ่ยปาก การเปล่งเสียง การกล่าวคําพูด การกล่าวคำพูด การร้อง คารม ฝีปาก ระดับสูงสุด สิ่งที่เปล่งออก เสียงร้อง เสียงเปล่ง วิทยา ศาสตร์
ร: พยัญชนะตัวที่ ๓๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน, ถ้าเขียนตัว ร ควบกัน ๒ ตัว เรียกว่า ร หัน ร ตัวหน้าทำหน้าที่เหมือนไม้หันอากาศ ร
รพ: รบ, ระพะ, ระพา น. เสียงร้อง, เสียงดัง, เสียงเอิกเกริก. ( ป. , ส. รว).
พ: พยัญชนะตัวที่ ๓๐ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากบาลีและสันสกฤต เช่น ภพ ภาพ สรรพ ผลลัพธ์.
พู: ๑ น. เรียกสิ่งที่มีลักษณะนูนออกมา เช่น พูทุเรียน. ๒ น. ถั่วพู. ( ดู ถั่วพู ).
พูด: ก. เปล่งเสียงออกเป็นถ้อยคำ, พูดจา ก็ว่า.
พูดโกหก: พูดเท็จ พูดไม่จริง โกหก ไร้สาระ คุยโม้ โอ้อวด พูดหลอกลวง พูดปด กล่าวเท็จ ปั้นน้ำเป็นตัว
ู: การเต้นในจังหวะเพลงเร็ว
ด: พยัญชนะตัวที่ ๒๐ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กด.
โก: พี่
โกหก: ก. จงใจกล่าวคำที่ไม่จริง, พูดปด, พูดเท็จ, (มักใช้ในที่ไม่สุภาพ). ( ป. , ส. กุหก).
กห: กระทรวงกลาโหม
ห: พยัญชนะตัวที่ ๔๑ อยู่ในพวกอักษรสูง เช่น หา เห็นใช้นำอักษรต่ำที่เป็นอักษรเดี่ยวให้มีเสียงสูงและไม่ออกเสียงตัว ห เช่น หงอย หนา.
หก: ๑ ก. อาการที่ส่วนเบื้องสูงของร่างกาย ของภาชนะ หรือของสิ่งใดสิ่งหนึ่งเอียงลง เทลง ในทันใดจากที่เดิม เช่น หกต่ำหกสูง น้ำหก ข้าวหก,

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

การพูดโกหกและพูดแก้ตัว เป็นเรื่องยากไม่ใช่เหรอ

การพูดโกหกบ่อยๆ มันอาจจะกลายเป็นนิสัยของคุณได้นะ

ลูกยอมรับนะว่าการพูดโกหกเป็นข้อผิดพลาดของลูก

แต่ฉันก็เชื่อว่า มันดีกว่าการพูดโกหก

เจ้าสามารถใช้ปากเจ้าในการพูดโกหกได้

การพูดโกหก คือ

ประโยค

คำอื่น ๆ