การแยกทางกัน คือ

• การหย่าร้าง

• ก:     พยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.
• กา:     ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
• การ:     ๑ น. งาน, สิ่งหรือเรื่องที่ทำ, มักใช้เข้าคู่กับคำ งาน เช่น การงาน เป็นการเป็นงาน ได้การได้งาน, ถ้าอยู่หน้านาม หมายความว่า เรื่อง, ธุระ, หน้าที่,
• การแยก:     การแตก การแยกตัว การกรอง การร่อน การคัดแยก การตัด การแบ่ง รอยแตก ความเฉียบขาด การจาก การพราก การพลัดพราก การลาจาก การแตกออก เภท
• การแยกทาง:     การยกเลิก การร้าง การหย่า การหย่าร้าง การเลิก การแยกกัน
• ร:     พยัญชนะตัวที่ ๓๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน, ถ้าเขียนตัว ร ควบกัน ๒ ตัว เรียกว่า ร หัน ร ตัวหน้าทำหน้าที่เหมือนไม้หันอากาศ ร
• แยก:     ก. ทำให้สิ่งที่รวมกันอยู่หรือประกอบกันอยู่ออกจากกัน เช่น แยกกลุ่มประชุม แยกกล้วยไม้, กิริยาของสิ่งที่รวมกันอยู่หรือประกอบกันอยู่แตกออกจากกัน เช่น
• แยกทาง:     ถอนตัว แตกกัน แยกกัน แยกออก แยก แบ่งแยก หย่าร้าง เลิก เลิกร้าง บานออก แตกแยก แผ่ออก หย่า ร้าง เลิกกัน
• แยกทางกัน:     เลิกคบหา ไม่คบค้าสมาคม เลิกกัน ไม่อยู่ร่วมกัน สวนทางกัน
• ย:     พยัญชนะตัวที่ ๓๔ เป็นพวกอักษรต่ำ เป็นได้ทั้งตัวต้นและตัวสะกดในแม่เกย.
• ยก:     ๑ ก. เอาขึ้นให้สูงจากที่เดิมทั้งโดยตรงและโดยปริยาย; เคลื่อนไป, พากันไป, เช่น ยกทัพ ยกพวก; งดเว้น, เพิกถอน, เช่น ยกโทษ ยกภาษี ยกคำสั่ง; มอบ เช่น
• ท:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น ประมาท บท ธาตุบิสมัท. ๒ ใช้ประสมกับตัว ร
• ทา:     ก. คำรวมหมายถึงกิริยาอาการที่เอาของเปียกหรือของเหลวเป็นต้น ฉาบ ลูบ ไล้ ป้าย หรือบ้าย เช่น ทาสี ทาแป้ง ทาปาก ทายา, ถ้าทาเกลือกหรือเคลือบแต่ผิว ๆ
• ทาง:     ๑ น. ที่สำหรับเดินไปมา, แนวหรือพื้นที่สำหรับใช้สัญจร, เช่น ทางบก ทางน้ำ ทางอากาศ ทางเดินรถ ทางเท้า ทางข้าม ทางร่วม ทางแยก ทางลาด ทางโค้ง; ช่อง
• ง:     พยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.
• งก:     ๑ ก. แสดงอาการอยากได้หรือไม่อยากเสียจนเกินควร. ว. มีอาการสั่นอย่างคนแก่หรืออย่างกลัวหรืออย่างหนาวมาก. ๒ น.
• กัน:     ๑ ( ปาก ) ส. คำใช้แทนตัวผู้พูด เพศชาย พูดกับผู้เสมอกันหรือผู้น้อยในทำนองกันเอง, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑. ๒ ว.
• ั:     ชั่วคราว
• น:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:   ถัดไป＞

ตอนเด็ก ๆฉันคิดว่าการที่อยากจะเจอใคร การแยกทางกัน

ด๊อกโกจินและกูเอจองกำลังอยู่ในระหว่างการแยกทางกัน

แต่เมื่อเวลาผ่านพ้นไปการแยกทางกันเป็นอะไรที่เจ็บปวดมาก

แนวโน้มหลักของปีนี้คือการแยกทางกัน

ตอนคุณบอกว่าคุณกำลังลำบากใจช่วงนั้น เพราะการแยกทางกันหรือเปล่า

คำอื่น ๆ

1. "การแยกตัว" คือ
2. "การแยกตัวทําละลายออก" คือ
3. "การแยกตัวมาอยู่อย่างสันโดษ" คือ
4. "การแยกตัวออก" คือ
5. "การแยกทาง" คือ
6. "การแยกธาตุ" คือ
7. "การแยกลําดับส่วน" คือ
8. "การแยกสกัดด้วยของเหลวเหนือจุดวิกฤติ" คือ
9. "การแยกสกัดด้วยคาร์บอนไดออกไซด์เหนือจุดวิกฤติ" คือ
10. "การแยกตัวออก" คือ
11. "การแยกทาง" คือ
12. "การแยกธาตุ" คือ
13. "การแยกลําดับส่วน" คือ