×
กิ่ว
คือ
สัทอักษรสากล: [kiu]
การออกเสียง
:
กิ่ว การใช้
"กิ่ว" อังกฤษ
ว.
คอดมาก, เล็กตอนกลาง, เช่น คอกิ่ว ท้องกิ่ว หางกิ่ว; (
ถิ่น-พายัพ
) คอด.
ก
: พยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.
ิ
: ชุดที่เสื้อและกางเกงเย็บติดเป็นชิ้นเดียวกัน มนุษยชาติ แพนงเชิง
ว
: พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น
ประโยค
ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:
ถัดไป>
คนมั่งมีมักอยู่นิ่ง คนท้อง
กิ่ว
มักแสวงหา
เมื่อทรูบลัดหมด คุณจะต้องหิวจนไส้
กิ่ว
พวกเจ้าสองคนกำลังทำให้ข้าหิวไส้
กิ่ว
มาได้แล้ว เดบบี้ ฉันหิวไส้
กิ่ว
แล้ว
ไม่ว่ายังไงก็ตาม ก็ต้องขอบคุณผู้อาวุโส เราจะได้ไม่ต้องหิวท้อง
กิ่ว
คำอื่น ๆ
"กิ่งอำเภอ" คือ
"กิ่งไม้" คือ
"กิ่งไม้ยาว" คือ
"กิ่งไม้เล็ก ๆ" คือ
"กิ่งไม้เล็กๆ" คือ
"กิ้งกือ" คือ
"กิ้งกือเหล็ก" คือ
"กิ้งก่า" คือ
"กิ้งก้าน" คือ
"กิ่งไม้เล็ก ๆ" คือ
"กิ่งไม้เล็กๆ" คือ
"กิ้งกือ" คือ
"กิ้งกือเหล็ก" คือ
สงวนลิขสิทธิ์ © 2023 WordTech