ขับ คือ

• ๑
  ก. ต้อนให้ไป, บังคับให้ไป, ไล่; ไล่ตาม; บังคับให้เคลื่อนไปได้ เช่น ขับเกวียน ขับรถม้า, สามารถบังคับเครื่องยนต์ให้ยานพาหนะเคลื่อนที่ไปได้ เช่น ขับรถ ขับเรือ; บังคับให้ออก เช่น ขับปัสสาวะ; ประชดอย่างล้อ, พูดล้อเพื่อสนุก.
  ๒
  <+모두 보이기...i>ก. ร้องเป็นทำนอง เช่น ขับกล่อม ขับเสภา.

• ข:     พยัญชนะตัวที่ ๒ เป็นพวกอักษรสูง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต.
• ั:     ชั่วคราว
• บ:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๖ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบ. ๒ บอ, บ่อ ว. ไม่, มักใช้ในหนังสือเก่าหรือกวีนิพนธ์ หรือบางท้องถิ่น, ในที่ใช้ บ

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:   ถัดไป＞

เฮ้ เวิร์น ดูเหมือนว่า แม่นายจะออกมาขับอีกแล้วนะ

ถ้าเธออยู่ชมรมขับร้องประสานเสียงในหมาลัยละก็นะ

เหมือนเขาขับรถไปรอบๆด้วยกล้วยอยู่บนศีรษะของเขา

ทำไมผู้หญิงสวยอย่างคุณถึงได้ขับรถอันตรายแบบนี้

ฉันถามว่าคุณแรนด์รู้รึเปล่าว่านายไม่มีใบขับขี่

คำอื่น ๆ

1. "ขันเชิง" คือ
2. "ขันเหม" คือ
3. "ขันแข็ง" คือ
4. "ขันแข่ง" คือ
5. "ขันโตก" คือ
6. "ขับ ได้" คือ
7. "ขับกลิ่น" คือ
8. "ขับกล่อม" คือ
9. "ขับกินเลน" คือ
10. "ขันแข่ง" คือ
11. "ขันโตก" คือ
12. "ขับ ได้" คือ
13. "ขับกลิ่น" คือ