ขัว คือ

ข: พยัญชนะตัวที่ ๒ เป็นพวกอักษรสูง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต.
ั: ชั่วคราว
ว: พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

ฉันไม่รู้ว่าพวกคุณไปสำรวจอะไรที่ขัวโลกเหนือน้ะ

ที่จะเปิดกล่องของขัวญที่ปาร์ตีี้ ก่อนของหวานมั้ย

บางคนก็ว่าเจ้าของหมาจะหน้าตาคล้ายกับหมาขัวตัวเอง

ผมหวังว่าจะกลับบ้านไปทัน ให้ลูกๆได้เปิดของขัวญของแก

ตอนที่พวกเรามาที่นี้ พวกแฟนๆได้ให้ชุดนอนเป็นของขัวญ