×
ขิง
คือ
สัทอักษรสากล: [khing]
การออกเสียง
:
ขิง การใช้
"ขิง" อังกฤษ
"ขิง" จีน
น.
ชื่อไม้ล้มลุกชนิด
Zingiber officinale
Roscoe ในวงศ์ Zingiberaceae เหง้ามีกลิ่น รสเผ็ด ใช้ประกอบอาหารและทำยาได้, ขิงแกลง หรือ ขิงแครง ก็เรียก.
ข
: พยัญชนะตัวที่ ๒ เป็นพวกอักษรสูง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต.
ิ
: ชุดที่เสื้อและกางเกงเย็บติดเป็นชิ้นเดียวกัน มนุษยชาติ แพนงเชิง
ง
: พยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.
ประโยค
ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:
ถัดไป>
เมื่อทรงจับหนังสือเข้าพระหัตถ์ก็จะเปื้อนน้ำ
ขิง
ใช่ ถ้าคุณใส่โซจูกับ
ขิง
ลงไปนะ กลิ่นคาวจะหายไปเลย
น้ำส้มสายชูนี้จะกลายเป็นสีชมพูถ้าเจอกับน้ำ
ขิง
ขิง
ไวต่อระบบประสาท ช่วยขจัดกลิ่นและละลายเสมหะ
ไม่มีกลอนใดเทียบเท่า กับ
ขิง
ชิโจ ที่ผู้คนชอบกันมาก
คำอื่น ๆ
"ขาไพ่" คือ
"ขำ" คือ
"ขิก" คือ
"ขิก ๆ" คือ
"ขิกหัว" คือ
"ขิงก็รา ข่าก็แรง" คือ
"ขิงผง" คือ
"ขิงแกลง" คือ
"ขิงแครง" คือ
"ขิก ๆ" คือ
"ขิกหัว" คือ
"ขิงก็รา ข่าก็แรง" คือ
"ขิงผง" คือ
สงวนลิขสิทธิ์ © 2023 WordTech