ขู่ให้ทํา คือ
- รีดไถ
- ข: พยัญชนะตัวที่ ๒ เป็นพวกอักษรสูง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต.
- ขู: ( กลอน ) ว. มาก. ( เลือนมาจาก โข).
- ขู่: ก. แสดงอาการให้อีกฝ่ายหนึ่งเกรงกลัว เช่น ผู้ใหญ่ขู่เด็ก งูขู่ฟ่อ ๆ.
- ู: การเต้นในจังหวะเพลงเร็ว
- ให้: ก. มอบ เช่น ให้ช่อดอกไม้เป็นรางวัล, สละ เช่น ให้ชีวิตเป็นทาน, อนุญาต เช่น ฉันให้เขาไปเที่ยว; เป็นคำช่วยกริยา บอกความบังคับหรืออวยชัยให้พรเป็นต้น
- ห: พยัญชนะตัวที่ ๔๑ อยู่ในพวกอักษรสูง เช่น หา เห็นใช้นำอักษรต่ำที่เป็นอักษรเดี่ยวให้มีเสียงสูงและไม่ออกเสียงตัว ห เช่น หงอย หนา.
- ้: ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เข้ายา ข้อห้าม แก้วน้ําที่มีก้นหนาไม่มีหูจับ
- ท: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น ประมาท บท ธาตุบิสมัท. ๒ ใช้ประสมกับตัว ร
- ทํา: ดําเนินการ ปฏิบัติงาน กระทํา กระทําการ ทําการ แสดง ทํางาน ปฏิบัติ ปฏิบัติหน้าที่ ประกอบหน้าที่ จัดการ เตรียม ดําเนินต่อไป สร้าง ก่อ สาธิต
- ํ: ไม้แข็ง
คำอื่น ๆ
- "ขู่ใส่" คือ
- "ขู่ให้กลัว" คือ
- "ขู่ให้กลัวมาก" คือ
- "ขู่ให้กลัวหรือใช้ความรุนแรงอื่นเพื่อต้องการให้ทําบางสิ่ง" คือ
- "ขู่ให้กลัวแต่ไม่ทําอะไร" คือ
- "ขเจา" คือ
- "ขโมย" คือ
- "ขโมยของในร้าน" คือ
- "ขโมยขโจร" คือ
- "ขู่ให้กลัวหรือใช้ความรุนแรงอื่นเพื่อต้องการให้ทําบางสิ่ง" คือ
- "ขู่ให้กลัวแต่ไม่ทําอะไร" คือ
- "ขเจา" คือ
- "ขโมย" คือ