ข้าว คือ

สัทอักษรสากล: [khāo]การออกเสียง:

น. ชื่อไม้ล้มลุกหลายชนิดหลายสกุลในวงศ์ Gramineae โดยเฉพาะชนิด Oryza sativa L. เมล็ดเป็นอาหารหลัก มีหลายพันธุ์ เช่น ข้าวเจ้า ข้าวเหนียว.

ข: พยัญชนะตัวที่ ๒ เป็นพวกอักษรสูง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต.
ข้า: ๑ น. บ่าวไพร่, คนรับใช้. ๒ ส. คำใช้แทนตัวผู้พูด พูดกับผู้ที่เสมอกันอย่างเป็นกันเองหรือผู้ใหญ่พูดกับผู้น้อย, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑.
้: ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เข้ายา ข้อห้าม แก้วน้ําที่มีก้นหนาไม่มีหูจับ
ว: พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

ข้าว่าพวกเราควรกลับก่อนคงจะเป็นการดีที่สุดแล้ว

ช่วงหนึ่งเราเคยกินข้าวหม้อเดียวกันมาไม่ใช่หรือ

ผมเคยไม่สบายเพราะกินเค้กข้าวตอกตอนวันเกิดของผม

พวกเธอต้องเก็บข้าวของและมารวมตัวกันตอนแปดโมงนะ

ชั้นซื้อ โอนิกิริมาด้วยหละ ยังไม่กินข้าวใช่มั้ย ?