คนชรา คือ
สัทอักษรสากล: [khon cha rā]การออกเสียง: คนชรา การใช้"คนชรา" อังกฤษ"คนชรา" จีน
- คนสูงอายุ
คนแก่
ผู้สูงวัย
ผู้เฒ่า
ผู้ชราภาพ
ผู้อาวุโส
ผู้สูงอายุ
คนเฒ่าคนแก่
ไม้ใกล้ฝั่ง
ผู้เฒ่าผู้แก่
คนสูงวัย
ผู้ใหญ่
วัยชรา
ประชากรผู้สูงอายุ
ประชากรวัยชรา
พลเมืองอาวุโส
ของเก่า
เพลงเก่า
เรื่องเก่า
- ค: พยัญชนะตัวที่ ๔ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น โรค มรรค มารค เทคนิค.
- คน: ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
- น: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).
- ช: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๑๐ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น ราช คช กริช แซนด์วิช. ๒ ในภาษาบาลีและสันสกฤต
- ชร: ชฺระ- เป็นพยางค์หน้าของคำที่ตั้งต้นด้วยตัว ช ในบทกลอน เช่น ชทึง เป็น ชรทึง. ๑ ชอน น. ลวดลาย, ลายประกอบริม, ระบาย, เช่น ขนนเขนยชร. ( ข. ). ๒
- ชรา: ชะ- ว. แก่ด้วยอายุ, ชำรุดทรุดโทรม. ( ป. , ส. ).
- ร: พยัญชนะตัวที่ ๓๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน, ถ้าเขียนตัว ร ควบกัน ๒ ตัว เรียกว่า ร หัน ร ตัวหน้าทำหน้าที่เหมือนไม้หันอากาศ ร
- รา: ๑ น. ไม้ที่กระหนาบอยู่ใต้ท้องพรึงรับพื้นเรือนเพื่อไม่ให้พื้นอ่อน อยู่ระหว่างรอด; ไม้จีมเสาที่ปากหลุมซึ่งยังไม่ได้กลบดินเพื่อกันไม่ให้โอนเอน
ประโยค
คำอื่น ๆ
- "คนชนบท" คือ
- "คนชนะพนัน" คือ
- "คนชนะเลิศ" คือ
- "คนชม" คือ
- "คนชมภาพยนตร์เป็นประจํา" คือ
- "คนชอบกระจายข่าวลือ" คือ
- "คนชอบกระทําในสิ่งที่ดึงดูดความสนใจผู้อื่น" คือ
- "คนชอบกินช็อกโกแล็ต" คือ
- "คนชอบกินเบียร์" คือ
- "คนชม" คือ
- "คนชมภาพยนตร์เป็นประจํา" คือ
- "คนชอบกระจายข่าวลือ" คือ
- "คนชอบกระทําในสิ่งที่ดึงดูดความสนใจผู้อื่น" คือ