คนโง่ คือ
สัทอักษรสากล: [khon ngō]การออกเสียง: คนโง่ การใช้"คนโง่" อังกฤษ"คนโง่" จีน
- n.
ผู้ที่ไม่ฉลาดหรือไม่รู้เท่าทัน
,
, ชื่อพ้อง: คนเขลา, คนโง่เขลา คำตรงข้าม: คนฉลาด
ตัวอย่างการใช้: คนโง่เท่านั้นที่คิดว่าการฆ่าสัตว์เป็นพิธีกรรมที่ทำเป็นปกติอย่างหนึ่ง
clf.: คน
- ค: พยัญชนะตัวที่ ๔ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น โรค มรรค มารค เทคนิค.
- คน: ๑ น. มนุษย์. ๒ ก. กิริยาที่เอามือหรือสิ่งอื่นกวนเพื่อทำสิ่งที่นอนก้นหรือที่เกาะกันอยู่เป็นกลุ่มเป็นก้อนให้กระจายขยายตัว หรือกวนสิ่งต่าง ๆ
- น: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).
- โง: ก. ยก (ใช้แก่หัว) เช่น โงหัวไม่ขึ้น.
- โง่: ว. เขลา, ไม่ฉลาด, ไม่รู้.
- ง: พยัญชนะตัวที่ ๗ นับเป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กง.