ครึม คือ

• คฺรึม, คฺรึมคฺรุ
  น. ป่าทึบ, ป่ารก.

• ค:     พยัญชนะตัวที่ ๔ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น โรค มรรค มารค เทคนิค.
• ครึ:     คฺรึ ( ปาก ) ว. เก่าไม่ทันสมัย.
• ร:     พยัญชนะตัวที่ ๓๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน, ถ้าเขียนตัว ร ควบกัน ๒ ตัว เรียกว่า ร หัน ร ตัวหน้าทำหน้าที่เหมือนไม้หันอากาศ ร
• ม:     พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:   ถัดไป＞

บรรยากาศของเมืองนี้จึงอึมครึมเพราะเรื่องยางไม้

พวกเขากำลังหัวเราะแต่ก็ยังคงมีบรรยากาศอึมครึมอยู่

โลกอันลึกลับส่งเสียงโหยหวนอยู่เบื้องล่างอันอึมครึม

และข้าจะคอยดูแลไม่ให้เจ้า ดูอึมครึมตลอดเวลา

แผงทำให้ด้านหน้าของบ้านอึมครึมอาคารที่งดงาม

คำอื่น ๆ

1. "ครึ" คือ
2. "ครึกครึ้น" คือ
3. "ครึกครื้น" คือ
4. "ครึกโครม" คือ
5. "ครึน" คือ
6. "ครึมครุ" คือ
7. "ครึ่ง" คือ
8. "ครึ่ง ๆ กลาง ๆ" คือ
9. "ครึ่งชั่วโมง" คือ
10. "ครึกโครม" คือ
11. "ครึน" คือ
12. "ครึมครุ" คือ
13. "ครึ่ง" คือ