ครู่ คือ

• ๑
  คฺรู่
  น. เวลาชั่วขณะหนึ่ง เช่น เวลาชั่วครู่.
  ๒
  คฺรู่
  ก. ลาก ถู หรือรู่ไปบนของแข็ง.

• ค:     พยัญชนะตัวที่ ๔ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น โรค มรรค มารค เทคนิค.
• ครู:     ๑ คฺรู น. ผู้สั่งสอนศิษย์, ผู้ถ่ายทอดความรู้ให้แก่ศิษย์. ( ป. ครุ, คุรุ; ส. คุรุ). ๒ คะรู ( โหร ) น. ชื่อยาม ๑ ใน ๘ ยามในเวลากลางวัน.
• ร:     พยัญชนะตัวที่ ๓๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน, ถ้าเขียนตัว ร ควบกัน ๒ ตัว เรียกว่า ร หัน ร ตัวหน้าทำหน้าที่เหมือนไม้หันอากาศ ร
• รู:     น. ช่อง เช่น รูเข็ม ผ้าขาดเป็นรู, ช่องที่ลึกเข้าไปในสิ่งต่าง ๆ เช่น รูหู รูจมูก รูปู รูงู.
• รู่:     ก. ครูด, ถู, สี, เช่น อย่าเอาทองไปรู่กระเบื้อง.
• ู:     การเต้นในจังหวะเพลงเร็ว

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:   ถัดไป＞

ฉันคิดเรื่องนั้นจนถึงเมื่อสักครู่เหมือนกันค่ะ่

ผมเพิ่งได้ทาบทามเขาเมื่อสักครู่ที่ผ่านมานี่เอง

ขอฉันคุยกับคุณจูวอนเป็นการส่วนตัวสักครู่ได้ไหม

ชั้นบน พูดว่า ขอโทษครับขอเวลาสักครู่ คุณพูดยังไง

และขอให้ท่านผู้โดยสารโปรดรอขบวนรถไฟสักครู่ครับ

คำอื่น ๆ

1. "ครูหญิง" คือ
2. "ครูเกอร์" คือ
3. "ครูเปียโน" คือ
4. "ครูใหญ่" คือ
5. "ครูใหญ่ที่เป็นผู้หญิง" คือ
6. "ครู่หนึ่ง" คือ
7. "ครู่เดียว" คือ
8. "ครู่ใหญ่" คือ
9. "คร่ง" คือ
10. "ครูใหญ่" คือ
11. "ครูใหญ่ที่เป็นผู้หญิง" คือ
12. "ครู่หนึ่ง" คือ
13. "ครู่เดียว" คือ