คร่ำ คือ

สัทอักษรสากล: [khram]การออกเสียง:

ค: พยัญชนะตัวที่ ๔ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น โรค มรรค มารค เทคนิค.
ร: พยัญชนะตัวที่ ๓๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน, ถ้าเขียนตัว ร ควบกัน ๒ ตัว เรียกว่า ร หัน ร ตัวหน้าทำหน้าที่เหมือนไม้หันอากาศ ร
ร่ำ: ๑ ก. พูดซ้ำ ๆ, พร่ำ, เช่น ร่ำว่า ร่ำสั่ง ร่ำสอน; ตีแรง ๆ เช่น ร่ำด้วยไม้. ๒ ก. อบ, ปรุง, เช่น ร่ำแป้ง ร่ำผ้า.

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

ในตอนนี้ ที่นั่นไม่สามารถคร่ำครวญใด ๆ ได้อีกแล้ว

ผมให้ทางออกกับคุณแล้ว อย่าทำมาเป็นคร่ำครวญกับผม

คร่ำครวญเกี่ยวกับวิญญาณ ที่นายเคยทรมานในนรกนั่น

ไอ้เบื๊อกที่นายกำลังคร่ำครวญ อาลัยอาวรณ์อยู่นี่

ไหงกลายเป็นแม่ครัวที่ล้มละลาย และคร่ำครวญหาสามี