คร้าน คือ

• คฺร้าน
  ว. มีความรู้สึกไม่อยากจะทำหรือคิดหรือไม่อยากแสดงอาการใด ๆ, ตามปรกติเมื่อใช้พูดมักมีคำ ขี้ ประกอบหน้า เช่น ขี้คร้าน และมักใช้เข้าคู่กับคำ เกียจ เป็น เกียจคร้าน ขี้เกียจขี้คร้าน หมายความว่า ไม่อยากทำงาน.

• ค:     พยัญชนะตัวที่ ๔ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น โรค มรรค มารค เทคนิค.
• ร:     พยัญชนะตัวที่ ๓๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน, ถ้าเขียนตัว ร ควบกัน ๒ ตัว เรียกว่า ร หัน ร ตัวหน้าทำหน้าที่เหมือนไม้หันอากาศ ร
• ร้า:     ๑ น. ชื่อนกชนิดหนึ่ง รูปคล้ายนกยาง, มักเรียกกันว่า อีร้า. ( พจน. ๒๔๙๓). ๒ น. ชื่ออาหารชนิดหนึ่งทำด้วยปลาหมักเกลือ เรียกว่า ปลาร้า;
• ร้าน:     น. ที่ที่ปลูกยกพื้นขึ้นสำหรับนั่งหรือขายของเป็นต้น, สถานที่ขายของ, เรียกสิ่งที่ปักเสามีไม้พาดข้างบนให้ต้นไม้เลื้อยว่า ร้าน เช่น ร้านบวบ ร้านองุ่น.
• ้:     ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เข้ายา ข้อห้าม แก้วน้ําที่มีก้นหนาไม่มีหูจับ
• น:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).

ประโยค

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม:   ถัดไป＞

เมื่อคนใจแคบเอาแต่เกียจคร้าน เขาจะกลายเป็นปีศาจ

ชีวิตของเขาอยู่อย่างเกียจคร้านและสุรุ่ยสุร่าย

แต่โชคร้าน ฉันไม่เคยมีโอกาสตีสนิทกับพวกเขามากนัก

ถ้านายพลคร้านทซ์ ไม่พาแกมาที่นี่ ฉันจะฆ่าแกทิ้งซะ

แต่ถ้า คร้านทซ์ มันสงสัยอะไรเกี่ยวกับเรื่องพวกนี้

คำอื่น ๆ

1. "คร่ําครึ" คือ
2. "คร่ําคร่า" คือ
3. "คร่ําหวอด" คือ
4. "คร่ําเครอะ" คือ
5. "คร่ําเคร่ง" คือ
6. "คร้าม" คือ
7. "คร้ามเกรง" คือ
8. "คฤธระ" คือ
9. "คฤนถ์" คือ
10. "คร่ําเครอะ" คือ
11. "คร่ําเคร่ง" คือ
12. "คร้าม" คือ
13. "คร้ามเกรง" คือ