ความไม่เป็นมิตร คือ

• การมีเจตนาไม่ดี
  ความเป็นปฏิปักษ์
  ความเกลียดชัง
  ความจง-เกลียดจงชัง
  ความเกลียด
  ความเป็นปรปักษ์
  ความเป็นศัตรู
  เจตจำนง

• ค:     พยัญชนะตัวที่ ๔ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น โรค มรรค มารค เทคนิค.
• ความ:     คฺวาม น. เรื่อง เช่น เนื้อความ เกิดความ; อาการ เช่น ความทุกข์ ความสุข; คดีที่ฟ้องร้องกันในโรงศาล; คำนำหน้ากริยาหรือวิเศษณ์เพื่อแสดงสภาพ เช่น
• ว:     พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น
• วา:     ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.
• วาม:     วามะ- ว. ซ้าย, ข้างซ้าย. ( ป. , ส. ). ๑ ว. เป็นแสงเรือง ๆ อย่างแสงหิ่งห้อย เช่น น้ำเคี้ยวยูงว่าเงี้ยว ยูงตาม ทรายเหลือบหางยูงงาม ว่าหญ้า
• ม:     พยัญชนะตัวที่ ๓๓ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กม.
• ไม่:     ว. มิ, คำปฏิเสธความหมายของคำที่อยู่ถัดไป เช่น ไม่กิน ไม่ดี, ถ้าอยู่ท้ายคำ ต้องมีคำ หา อยู่หน้า เช่น หากินไม่.
• ไม่เป็นมิตร:     หยาบคาย เย็นชา เกลียดชัง ไม่ชอบ ซึ่งเฉยชา ซึ่งเย็นชา ทําให้เหินห่าง ทําให้แตกแยก เมินหมาง บึ้งตึง บูดบึ้ง มืดมัว ไร้มารยาท คิดร้าย มุ่งร้าย
• เป็น:     ๑ ก. คำกริยาสำหรับแสดงความสัมพันธ์ระหว่างคำกับคำเพื่อให้เห็นว่าคำหน้าและคำหลังมีภาวะ คือ ความมี ความเป็น เกี่ยวข้องกันอย่างไร เช่น ท่านเป็นเจ้า
• เป็นมิตร:     v. เป็นเพื่อนรักใคร่คุ้นเคย ตัวอย่างการใช้: หากครูเป็นมิตรกับศิษย์ได้ก็จะทำให้บรรยากาศในการเรียนดีมาก
• ป:     พยัญชนะตัวที่ ๒๗ เป็นพวกอักษรกลาง เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น บาป เนปจูน, ตัว ป
• ็:     น่าเบื่อ
• น:     ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).
• นม:     นะมะ- น. การนอบน้อม, การเคารพ, การไหว้. ( ป. ; ส. นมสฺ). ๑ น. ส่วนของร่างกาย อยู่บริเวณหน้าอก มี ๒ เต้า,
• มิ:     ๑ ว. ไม่ เช่น มิทราบ มิควร มิบังอาจ. ๒ ก. เฉย, ไม่ค่อยพูดจา, เช่น รามสูรได้ยินสิ้นสติลงนั่งมิจะทำกระไรได้. (บทระบำตลก พระราชนิพนธ์ ร.๕).
• มิต:     -ตะ- ว. พอประมาณ, น้อย. ( ป. ).
• มิตร:     มิด, มิดตฺระ- น. เพื่อนรักใคร่คุ้นเคย เช่น มิตรแท้ มิตรเทียม ฉันมิตร. ( ส. ; ป. มิตฺต).
• ิ:     ชุดที่เสื้อและกางเกงเย็บติดเป็นชิ้นเดียวกัน มนุษยชาติ แพนงเชิง
• ต:     พยัญชนะตัวที่ ๒๑ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กดในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น จิต เมตตา ฟุต.
• ตร:     หล่อ
• ร:     พยัญชนะตัวที่ ๓๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน, ถ้าเขียนตัว ร ควบกัน ๒ ตัว เรียกว่า ร หัน ร ตัวหน้าทำหน้าที่เหมือนไม้หันอากาศ ร

ประโยค

รวมถึงการนิรโทษกรรมแก่ผู้ที่แสดงออกถึงความไม่เป็นมิตร

ฉันรู้สึกถึงความไม่เป็นมิตรนะ

คำอื่น ๆ

1. "ความไม่เป็นที่รู้จัก" คือ
2. "ความไม่เป็นธรรม" คือ
3. "ความไม่เป็นประสา" คือ
4. "ความไม่เป็นพิษเป็นภัย" คือ
5. "ความไม่เป็นภัย" คือ
6. "ความไม่เป็นมืออาชีพ" คือ
7. "ความไม่เป็นระเบียบ" คือ
8. "ความไม่เป็นรูปเป็นร่าง" คือ
9. "ความไม่เป็นสาระ" คือ
10. "ความไม่เป็นพิษเป็นภัย" คือ
11. "ความไม่เป็นภัย" คือ
12. "ความไม่เป็นมืออาชีพ" คือ
13. "ความไม่เป็นระเบียบ" คือ