คัว คือ

(ถิ่น-อีสาน) ก. ทำให้สะอาด, ชำระล้าง, เช่น คัวปลา ว่า ขอดเกล็ดปลาแล้วผ่าท้องล้างให้สะอาด.

ค: พยัญชนะตัวที่ ๔ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น โรค มรรค มารค เทคนิค.
ั: ชั่วคราว
ว: พยัญชนะตัวที่ ๓๗ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นพยัญชนะต้น เช่น วัน วา ใช้ควบกล้ำกับพยัญชนะตัวอื่นบางตัว เช่น กว่า ความ และใช้เป็นตัวสะกดในแม่เกอว เช่น

ตัวอย่างการใช้เพิ่มเติม: ถัดไป＞

เจ้าไม่รู้สึกว่าโดนปฏิบัติไม่ดีต่อคัวเจ้าหรือ ?

ห่อของคุณจะมีตั๋วอยู่ในนั้น และหมายเลขประจำคัว

ทำไมต้องหายคัวไป แล้วยังไม่รับโทรศัพท์อีกด้วย

คัวลาลิคู ไปพาน้องออกจากเครื่องล้างจานเดี๋ยวนี้นะ

ข้าชินแล้วล่ะที่กลายเป็นข้อดูหมิ่นของครอบคัว