คำนำหน้า คือ
- คำหัวข้อของพจนานุกรม
คำอ้างอิง
- ค: พยัญชนะตัวที่ ๔ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น โรค มรรค มารค เทคนิค.
- คำ: ๑ น. ทองคำ เช่น หอคำ เชียงคำ. ๒ น. เสียงพูด, เสียงที่เปล่งออกมาครั้งหนึ่ง ๆ, เสียงพูดหรือลายลักษณ์อักษรที่เขียนหรือพิมพ์ขึ้นเพื่อแสดงความคิด
- คำนำ: น. คำอธิบายหรือชี้แจงเหตุที่เขียนหรือพิมพ์หนังสือเรื่องนั้นขึ้น.
- น: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๒๕ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กน. ๒ น. ชื่อคณะฉันท์ มีลหุล้วน เรียกว่า น คณะ, ย่อจากคำว่า นภ (ฟ้า).
- นำ: ก. ไปข้างหน้า เช่น นำขบวน นำเสด็จ, ออกหน้า เช่น วิ่งนำ, เริ่มต้นโดยมีผู้อื่นหรือสิ่งอื่นตามหรือทำตาม เช่น นำสวด นำวิ่ง, พา เช่น นำเที่ยว นำไป
- นำหน้า: v. อยู่แนวหน้า, อยู่แถวหน้า คำตรงข้าม: ตามหลัง ตัวอย่างการใช้: เขาให้เพื่อนนำหน้าส่วนตัวเขากลัวจนตัวสั่นอยู่ข้างหลังเพื่อน
- ห: พยัญชนะตัวที่ ๔๑ อยู่ในพวกอักษรสูง เช่น หา เห็นใช้นำอักษรต่ำที่เป็นอักษรเดี่ยวให้มีเสียงสูงและไม่ออกเสียงตัว ห เช่น หงอย หนา.
- หน: น. ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา),
- หน้า: น. ส่วนของศีรษะตั้งแต่หน้าผากลงมาจดคาง; ซีกของกายที่ตรงข้ามกับหลัง,
- น้า: น. น้องของแม่, เรียกผู้ที่มีวัยอ่อนกว่าแม่.
- ้: ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เข้ายา ข้อห้าม แก้วน้ําที่มีก้นหนาไม่มีหูจับ
ประโยค
คำอื่น ๆ
- "คำนัล" คือ
- "คำนาม" คือ
- "คำนามที่ลงท้ายด้วยing" คือ
- "คำนำ" คือ
- "คำนำ vt." คือ
- "คำนำหน้าชื่อ" คือ
- "คำนำหน้าชื่อหรือตำแหน่งของผู้หญิงโดยไม่ได้แสดงว่าเป็นหญิงที่แต่งงานแล้วหรือยัง" คือ
- "คำนำหน้านาม" คือ
- "คำนินทา" คือ
- "คำนำ" คือ
- "คำนำ vt." คือ
- "คำนำหน้าชื่อ" คือ
- "คำนำหน้าชื่อหรือตำแหน่งของผู้หญิงโดยไม่ได้แสดงว่าเป็นหญิงที่แต่งงานแล้วหรือยัง" คือ