คำพูดหยอกล้อ คือ
- ความตลกขบขัน
คำพูดตลก
คำพูดที่หลักแหลม
คำเล่นลิ้น
- ค: พยัญชนะตัวที่ ๔ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กกในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น โรค มรรค มารค เทคนิค.
- คำ: ๑ น. ทองคำ เช่น หอคำ เชียงคำ. ๒ น. เสียงพูด, เสียงที่เปล่งออกมาครั้งหนึ่ง ๆ, เสียงพูดหรือลายลักษณ์อักษรที่เขียนหรือพิมพ์ขึ้นเพื่อแสดงความคิด
- คำพูด: วาจา คติพจน์ คำบอก คำเล่าลือ วิธีการพูด สำนวน สำนวนโวหาร
- พ: พยัญชนะตัวที่ ๓๐ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กบในคำที่มาจากบาลีและสันสกฤต เช่น ภพ ภาพ สรรพ ผลลัพธ์.
- พู: ๑ น. เรียกสิ่งที่มีลักษณะนูนออกมา เช่น พูทุเรียน. ๒ น. ถั่วพู. ( ดู ถั่วพู ).
- พูด: ก. เปล่งเสียงออกเป็นถ้อยคำ, พูดจา ก็ว่า.
- พูดหยอกล้อ: กระเซ้า พูดล้อ พูดล้อเล่น พูดหยอกเย้า พูดเย้าแหย่
- ู: การเต้นในจังหวะเพลงเร็ว
- ด: พยัญชนะตัวที่ ๒๐ นับเป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กด.
- ห: พยัญชนะตัวที่ ๔๑ อยู่ในพวกอักษรสูง เช่น หา เห็นใช้นำอักษรต่ำที่เป็นอักษรเดี่ยวให้มีเสียงสูงและไม่ออกเสียงตัว ห เช่น หงอย หนา.
- หย: หะยะ- น. ม้า. ( ป. , ส. ).
- หยอก: ก. เล่นหรือล้อไม่จริงจัง. ว. ใช้ในประโยคปฏิเสธ หมายความว่า มาก เช่น เก่งไม่หยอก คือ เก่งมาก.
- หยอกล้อ: กระเซ้าหยอกเล่น ล้อเล่น หยอกเย้า หยอกเอิน เล่นหัว เย้า สัพยอก หยอก เย้าหยอก กระเซ้า ยั่วเย้า แหย่ ล้อ ยั่ว สัพหยอก เกี้ยว ล้อเลียน แกล้ง ยั่วเล่น
- ย: พยัญชนะตัวที่ ๓๔ เป็นพวกอักษรต่ำ เป็นได้ทั้งตัวต้นและตัวสะกดในแม่เกย.
- ยอ: ๑ น. ชื่อไม้ต้นชนิด Morinda citrifolia L. ในวงศ์ Rubiaceae แก่นและรากใช้ย้อมผ้า ผลและใบกินได้. ๒ ก. กล่าวคำเพื่อเชิดชู เช่น ยอพระเกียรติ
- ยอก: ก. ตำฝังอยู่ในเนื้อ เช่น หนามยอกเอาหนามบ่ง, รู้สึกเจ็บแปลบคล้ายมีอะไรมาเสียดแทง เช่น รู้สึกยอกอก, โดยปริยายหมายถึงอาการที่คล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น
- อ: ๑ พยัญชนะตัวที่ ๔๓ เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นพยัญชนะตัวต้นได้อย่างตัวอื่น ๆ เช่น อา อก องค์, ใช้นำพยัญชนะเดี่ยวได้อย่างอักษรกลางอื่น ๆ เช่น อนึ่ง
- อก: ๑ น. ส่วนของร่างกายด้านหน้าอยู่ระหว่างคอกับท้อง; ใจ เช่น อกกรม อกเขาอกเรา; เรียกไม้ที่เป็นแกนกลางของตัวว่าวว่า อกว่าว;
- ก: พยัญชนะตัวต้น เป็นพวกอักษรกลาง ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กก.
- กล: กน, กนละ- น. การลวงหรือล่อลวงให้หลงหรือให้เข้าใจผิดเพื่อให้ฉงนหรือเสียเปรียบ เช่น เล่ห์กล, เล่ห์เหลี่ยม เช่น กลโกง;
- กล้อ: ๑ กฺล้อ น. เรือโกลน. ว. กลม. ก. ทำให้กลม; ( ถิ่น-ปักษ์ใต้ ) โคลง เช่น เรือกล้อ ว่า เรือโคลง. ๒ กฺล้อ ( โบ ) น.
- ล: พยัญชนะตัวที่ ๓๖ เป็นพวกอักษรต่ำ ใช้เป็นตัวสะกดในแม่กนอย่างตัว น ในคำที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตเป็นต้น เช่น กาล พาล ฟุตบอล.
- ล้อ: ๑ น. ส่วนของรถซึ่งเป็นวงกลมสำหรับหมุนเคลื่อนพารถไป, ลูกล้อ ก็ว่า. ก. กลิ้งหมุนไปอย่างล้อรถ เช่น ล้อสตางค์ให้กลิ้งไป. ๒ ก.
- ้: ซึ่งอยู่ทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ เข้ายา ข้อห้าม แก้วน้ําที่มีก้นหนาไม่มีหูจับ
ประโยค
คำอื่น ๆ
- "คำพูดน่าขำ" คือ
- "คำพูดน้ำท่วมทุ่ง" คือ
- "คำพูดประจบสอพลอดังกล่าว" คือ
- "คำพูดล้อเล่น" คือ
- "คำพูดสวยหรู" คือ
- "คำพูดหยาบคาย" คือ
- "คำพูดหรือการกระทำที่" คือ
- "คำพูดหรือข้อความที่ขัดกันเอง" คือ
- "คำพูดหรือข้อเขียนที่ผิดหรือไม่มีค่า" คือ
- "คำพูดล้อเล่น" คือ
- "คำพูดสวยหรู" คือ
- "คำพูดหยาบคาย" คือ
- "คำพูดหรือการกระทำที่" คือ